Door Aaldrik Pot

In de afgelopen twee weken zijn in een groot deel van Drenthe de jaarlijkse dassenavonden gehouden. Het is een samenwerking tussen de Dassenwerkgroep Drenthe en terreinbeheerders als Staatsbosbeheer, Stichting Het Drentse Landschap, Natuurmonumenten en verspreid over de provincie meer dan 200 vrijwilligers. Ook sommige particuliere grondeigenaren doen mee. Het doel is om zicht te krijgen op de familiesamenstelling op de verschillende burchten, maar ook om belangstellenden kennis te laten maken met het boeiende leven van de das. Als alle resultaten binnen zijn, zullen we hier een overzicht presenteren.

Dertig burchten

De dassenavond in het onderzoeksgebied Hart van Drenthe trok dit jaar bijna 80 belangstellenden en er werd bij ruim dertig burchten gepost. Dat leverde veel mooie verhalen op die hopelijk weer enigszins troost boden aan mensen die niets hebben gezien. Ik had dit jaar zelf het voorrecht bij een van de oudste en grootste burchten in het gebied te mogen zitten. (Misschien ter compensatie van vorig jaar toen Pauline Arends me een burcht had toegewezen waar ik urenlang plat om mijn buik moest liggen om überhaupt ergens zicht op te hebben onder de dichte fijnsparren).

Hoe dan ook. Deze keer hadden we ondanks een bloeddorstig leger aan muggen en knutjes een prachtige avond. Lex Duif had me er al een beetje op voorbereid dat het niet zomaar een burcht was. Voor de tweede keer in de twaalf jaar dat ik nu met dassen bezig ben, zag ik twee vrouwtjes met jongen op één burcht. Engelse toestanden! Bij beide vrouwtjes waren de de tepels duidelijk aangezogen. Vrouw 1 scharrelde met een volwassen man en 4 jongen over de burcht. Vrouw 2 met 1 jong en een jaarling even verderop. Beide vrouwen kwamen uit een andere pijp van het burchtcomplex.

Leuk om te zien was dat Vrouw 2 op een gegeven moment een kikker onder het bladerdek vandaan haalde en die aan haar jong probeerde te voeren. Die wist er echter niet zo goed raad mee waarna het vrouwtje met de kikker in de bek weg dribbelde. De achterpoten van de kikker staken daarbij als een grote slangentong naar buiten.

Begroetingsritueel

Even later kwam Vrouw 2 in de buurt van Vrouw 1 en haar gezinsleden. Ik was erg nieuwsgierig wat er zou gebeuren. Toen beide groepjes elkaar tot op een meter of vijf genaderd waren, leken ze elkaar pas op te merken. Wat volgde was een vrolijk begroetingsritueel tussen de volwassen dassen. De jongen speelden kort met elkaar, waarbij het jong van Vrouw 2 duidelijk kleiner was dan de vier van Vrouw 1. Na een paar minuten viel de dassenkluwen weer uit een. Het mannetje trok met 1 jong weg, Vrouw 1 liep met drie van haar jongen de andere kant op en Vrouw 2 liep met haar jong richting een donker stukje naaldbos. Kort daarna dook ook de jaarling, die we even kwijt waren, weer op,  vergezeld van een tiende das. Ook een jaarling en mogelijk een jong mannetje als je naar zijn iele staartje keek.

Een kort fragment van de vier spelende jongen van Vrouw 1 en het jong van Vrouw 2, die nadat hij is uitgespeeld rechts in beeld alleen verder scharrelt. Het vrouwtje dat door het beeld loopt is Vrouw 2. 

Tien dassen op één burcht! Ik heb het in Nederland nog niet eerder meegemaakt en uit de resultaten die in de loop van de avond binnen druppelden, is het nog steeds een uitzondering in het Hart van Drenthe en andere Drentse telgebieden. Maar daarover dus later meer…

Verslaggever Arnoud Bodde van het Dagblad van het Noorden heeft zich ook lek laten prikken bij de burcht. Volgende week zaterdag verschijnt in het DvhN een verslag van het avontuur.