Voor de das is het reukvermogen zijn belangrijkste zintuig. Feitelijk praten dassen via een geurtaal. Ze zetten daarvoor karakteristieke geuren via hun anale geurklieren af op de burcht, belangrijke wissels en territoriumgrenzen. Een bekend fenomeen is de aanleg van een latrinecomplex op de territoriumgrens.

Wat op het onderstaande filmpje is te zien, is van en geheel andere orde en wordt mutual allo-marking genoemd. Via een speciale klier onder de staart, die uniek is voor dassen, ‘bestempelen’ ze elkaar. Het idee is dat dassen hiermee een ‘groepsgeur’ op elkaar aanbrengen om de sociale band te verstevigen.

Het is een bijzondere gedachte dat een bos vol is met voor ons vreemde talen, waar we maar weinig van weten. Wel hebben wetenschappers van de Universiteit van Oxford kunnen uitzoeken dat de geurstoffen die dassen met deze staartklier afscheiden ten minste 110 verschillende chemische componenten bevat. 21 daarvan komen bij elke das voor, maar de rest lijkt specifiek te zijn. Met andere woorden, elke das (of familie) heeft inderdaad zijn eigen specifieke geur.

Onderstaand filmpje werd gemaakt door Tonnie Sterken in het onderzoeksgebied Kop van Drenthe tijdens de zogenaamde herfstcontrole. We lopen alle burchten in het gebied nog eens na en kijken welke activiteit er is. Omdat er op een van de bijburchten van deze burcht (waar dit voorjaar een vos haar jongen grootbracht) verse sporen werden gevonden, plaatste Tonnie hier een camera. Op de beelden zijn drie jonge dassen te zien. Maar ook op de hoofdburcht, waar dit voorjaar drie jonge dassen werden geboren, waren verse graafsporen te zien. De hier geplaatste cameraval laat een beeld van een man een vrouw zien met het hierboven omschreven karakteristieke markeringsgedrag . De jongen zijn dus blijkbaar de wereld aan het verkennen… Ook van dit soort patronen weten we eigenlijk nog maar zo weinig. Daarom blijven dassen zulke boeiende wezens!